Bloeme Evers-Emden | ||||
---|---|---|---|---|
Agressie is het grote kwaad, liefde de kleine goedheid[1][2] | ||||
Algemene informatie | ||||
Ook bekend als | Bloeme Emden (geb. naam) | |||
Geboren | 5 juli 1926 | |||
Geboorteplaats | Amsterdam | |||
Overleden | 18 juli 2016 | |||
Overlijdensplaats | Herzliya, Israël | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | Ontwikkelingspsycholoog | |||
Werk | ||||
Bekende werken | Geleende kinderen Ondergedoken geweest, een afgesloten verleden? Geschonden bestaan Je ouders delen | |||
Onderscheidingen | Officier in de Orde van Oranje-Nassau | |||
|
Bloeme Evers-Emden (Amsterdam, 5 juli 1926 - Herzliya, 18 juli 2016) was een Nederlands ontwikkelingspsycholoog, universiteitsdocent en feministe, die veel onderzoek heeft gedaan naar onderduikkinderen tijdens de Tweede Wereldoorlog en hierover in de jaren 1990 vier boeken heeft geschreven. Haar belangstelling voor het onderwerp kwam voort uit haar eigen ervaringen tijdens de oorlog, toen zij als Joods meisje moest onderduiken en vervolgens gearresteerd werd en naar Auschwitz gedeporteerd. In dezelfde trein vanuit Westerbork zaten Anne Frank en haar familie, die ze in Amsterdam gekend had. In tegenstelling tot Anne Frank overleefde Bloeme Emden het kamp; zij werd op 8 mei 1945 bevrijd.
In de jaren 1980 studeerde Evers-Emden af in de ontwikkelingspsychologie en ging zij interviews houden en schrijven over de onderduikkinderen vanuit het oogpunt van de kinderen, hun biologische ouders, hun onderduikouders en hun onderduikbroertjes en -zusjes. Zij werd voor verschillende tv-documentaires geïnterviewd over haar herinneringen aan Anne Frank en haar familie voor zij onderdoken en nadat zij naar Auschwitz waren gestuurd.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search